درهمانه 2

سر کلاس داشتم درباره سامانیان صحبت میکردم یه دفه یکی از بچه ها گفت خانم اجازه!گفتم بله.گفت خانم سامانیان مال خیلی وقت پیش بودن.گفتم بله.گفت یعنی گربه میخوردن!!!!!من همینطوری موندم گفتم چرا همچین فکری میکنی؟ گفت آخه اون وقتا گاو نبوده!!!!

-زنگ علوم درس درباره گیاه خاک بود."بچه ها وقتی که در فصل پاییز برگ درخت ها می ریزه این برگ ها در اثر گذشت زمان..."(من در حال کشیدن یک درخت روی تخته)شاگرد خوب کلاسم با قیافه ای متفکرانه دست گرفت و گفت : خانم ماکارانی درخت داره؟!!!! من و کل کلاس یه دفه از خنده ترکیدیم.هر چی میومدم جوابشو بدم نمیتونستم.یکی از بچه ها خیلی قشنگ کلاس و کنترل کرد.سریع اومد وسط کلاس و فرایند تهیه ماکارانی از گندم رو توضیح داد.بعدش با خودم گفتم چه معلم بی جنبه ای هستما!

-کلاس من در انتهای حیاط واقع شده و به خاطر این که از دفتر دور هست کسی کاری به شاگردام نداره و خیلی راحت سر و صدا میکنن.زنگ کلاس که خورد رفتم سر کلاس دیدم طبق معمول دارن با هم کشتی میگیرن.کلی دعواشون کردم و عصبانی اومدم بشینم رو صندلیم که دیدم جای پا رو صندلیمه.آتیش گرفتم گفتم: کدون بی تربیتی رفته رو صندلی من؟!! یکی از بچه ها گفت: آقای "ص" خدمتگذار مدرسه.منو میگی از خجالت کلی سرخ شدم بچه هام د بخند...

-یکی از بزرگ ترین مشکلات من در تدریس علوم وجود موجودی به نام کرمه.درس علوم درباره سرعت رشد گیاه در انواع خاک ها بود.به بچه ها گفته بودم دانه های لوبیا رو تو خاک های مختلف قرار بدن و بعد از چند روز بیارن سر کلاس.زنگ علوم داشتیم خاک ها رو با بچه ها بررسی میکردیم که یه دفه یکی از بچه ها با ذوق و شوق اجازه گرفت و شیشه خاکشو اورد جلو من و گفت خانم ببینید خاک ما پر کرم سفید شده.و من در اون لحظه شدیدا دلم میخواست خودمو از کلاس پرت کنم بیرون و سرمو بزنم زمین.بچه ها از قیافم فهمیدن.یه دفه علی گفت: بچه ها خانم از کرم میترسه و کل کلاس شروع کردن به هر هر خندیدن

-داشتم هدیه های آسمان تدریس میکردم چند دقیقه یه بار یکی از بچه ها میگفت : آخ.دوباره یه نفر دیگه چند دقیقه بعد میگفت : آخ.این اتفاق چند بار افتاد تا اینکه دیدم شاگرد خوب و مودب و فهمیده کلاسم داره کاغذ میخوره و وقتی دقت کردم دیدم کاغذ هارو که حسابی جویده شده میذاره تو لوله خودکارو فوت میکنه سمت گردن بچه ها.وقتی مچشو گرفتم مجبورش کردم کل کلاسو جارو کنه.

-کلاس اضافه برای بچه ها گذاشته بودیم برای همین باید نهار میاوردن و تو مدرسه میخوردن.صداقت و صمیمیت بچه های روستا خیلی برام قشنگ بود.توی حیاط دو دسته شده بودن.دختر ها دور هم و پسر ها هم دور هم.برای خودشو سفره انداخته بودن و هر چی داشتن گذاشته بودن وسط سفره و با هم میخوردن.به سفره بقلی هم کلی خوراکی تعارف میکردن.خدایا به خاطر دیدن این همه زیبایی ممنونم.

درهمانه

یکی از شاگردام یکمی سبیل در اورده.خوشگل بود الان نمکی شده.سر کلاس داشتم درس میدادم دیدم داره دست میکشه رو پیشونی بغل دستیش .گفتم رضا حالا محمد جواد تب داره یا نه؟ گفت نه خانم دیدم پیشونیش موی ریز ریز داره!!!!!!!!!خانم چرا؟گفتم به همون دلیلی که تو سبیل داری! نمیدونم چرا یه دفه بیشتر شاگردام دست کشیدن پشت لبشون!

-میگن پسرا شلختن و ژولی پولی.ولی شاگردای من وقتی بشون جایزه میدم انقدر با سلیقه و با دقت کادوهارو باز میکنن که یه گوشش پاره نشه.وای خدا که چقدر ماهـــــــــــــــــــــــــــــــــن

-شاگردام اصرار زیادی دارن که کلمه "مشق" رو درست نگن.یه روز مسابقه گذاشتم تو کلاس که هر کی این کلمه رو درست بنویسه بش جایزه میدم.کلمه های نوشته شده به این صورت بود:

مقش-مخش-مشخ-مشق

چهارمی و که نوشتن پای تابلو صدای چند تاشون درومد که : بـــــــــــــاهوش...مخش با اون "غ" نه این "ق"

-چقدر از دعوای پسر بچه ها خوشم میاد.نه گیس و گیس کشی توش هست نه جیغ و داد و گریه.آدم کیف میکنه.فیزیکی و اکتیو.دیروز ده دوازده نفر از شاگردام ریختن سر یکی از پسرای اون یکی کلاس پنجم و تا میتونستن با لگد زدنش.چند روز پیشم یکی از شاگردام یکی از کلاس چهارمیا رو هول داده بود ، با سر رفته بود تو دیوار دوتا دندونای جلوش شکست.آخرش هر چی گشتیم دندونشو پیدا نکردیم.ولی دریغ از یک قطره اشک