تبریک به مناسبت بازگشایی مدارس
سلام
آغاز سال تحصیلی و به همه شما همکاران و دانش آموزان عزیز تبریک میگم.
قبل از هر چیز از خداوند بزرگ ممنونم که به من فرصت داد امسال هم در این پایه در خدمت دوستان،عزیزان و همکاران گرامی باشم.
بالاخره بعد از مدت ها کلنجار رفتن با خودم تصمیم گرفتم وب معلم خوانساری و بازگشایی کنم.بهتر دیدم این امر همزمان باشه با بازگشایی مدارس در سال جدید.
در سال گذشته که وب معلم خوانساری به طور جدی فعالیت خودشو ادامه داد عزیزان بسیاری بنده رو مورد لطف و محبت خودشون قرار دادن.از همشون ممنونم.امسال دوستان جدیدی خواهم داشت.امیدوارم مطالب این وب برای دانش آموزان و معلمانی که امسال در پایه ششم مشغول به داد و ستد علم هستند مفید باشه.
منتظر پیشنهادات و انتقادات مفید شما دوستان خوبم هستم.
و اما دلیل تعطیلی وب معلم خوانساری
پایه ششم برای من با بقیه پایه هایی که تدریس کردم خیلی فرق داشت.دنیای جدید برای من شروع شده بود.اوایل این احساس و به این پایه نداشتم ولی کم کم دیدم نه تنها میشه در این دریا شناگر خوبی بود، بلکه میشه هر لحظه به وسعت این دریا اضافه کرد.
در ذهنم دنیایی از برنامه ها داشتم که سال گذشته وقت نکردم همه شونو اجرا کنم.دلم میخواست کاری کنم نه تنها خودم و دانش آموزانم بلکه همه همکاران این پایه و همه دانش آموزانشون از لحظه لحظه حضور در کلاس ششم لذت ببرن.دلم میخواست کاری کنم همه دانش آموزانی که با این وب در ارتباط هستند با دست پر بدرقه بشن.
با همه این امیدها سال تحصیلی به پایان رسید...
تا اینکه از طرف اداره آموزش و پرورش منطقه خودمون موظف شدم در پایه اول تدریس کنم.خیلی مقاومت کردم ولی وقتی مواجه شدم با راهی که هیچ حق انتخابی در اون ندارم به جای همه اون امیدها و آرزوها نا امیدی سراغم اومد.
انگار هر کاری که تا اون زمان انجام دادم بیهوده بود و تمام تلاشم نادیده گرفته شده بود.
دیگه حتی تحمل نداشتم سراغ کامنت هایی که دوستانم میذاشتن برم.برای همین تنها کاری که به ذهنم میرسید تعطیلی وب بود.
اما چیزی که الان مطمئنم اینه که خداوند همیشه بهترین ها رو برای بندگانش رقم میزنه.این بهترینم هم شامل حال من شد و طوری که اصلا انتظار نداشتم دوباره به این پایه برگشتم...
ما انسان ها مثل قطعات پازل هستیم.اگر در جایگاه خودمون قرار بگیریم زیباترین شکل ها رو میسازیم و اگر در جایگاه خودمون نباشیم هر چقدر هم که انتظار طرح زیبایی رو بکشیم هیچ وقت به نتیجه نخواهیم رسید.
امیدوارم همیشه در جایگاه خودمون باشیم و بتونیم راهگشای دیگران باشیم.
سلام : من که دیگر خسته شده ام از این همه تبعیض 32 شاگرد ششم دارم حقوقم ار معاون پرورشی , اجرایی, وآموزشی که فقط تو دفتر جوک می گن , می خندن, تخمه ژاپنی می شکنن دویست هزار تومان کمتر است.آیا این عدالت است؟ آیا در مملکت اسلامی باید اینگونه تبعیض قائل شوند؟ هیچ گوش شنوایی نیست.برای خودم متاسفم که کسانی بر ما ریاست می کنند.که چیزی از قانون نمی فهمند.تنها دلخوشی من فقط رضای خداست. بچه ها را از فرزند خودم بیشتر دوست دارم